καλοφτ(ε)ιάσιδος

και καλοφκ(ε)ιάσιδος, -η, -ο

1. αυτός που είναι ωραία και με επιμέλεια φτ(ε)ιασιδωμένος, αυτός που ψιμυθιώνεται καλά

2. μτφ. αυτός που αποκρύπτει την πραγματική του υπόσταση, που εξαπατά, που πλαστογραφεί τον εαυτό του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* (< επίρρ. καλά) + φτειασίδι].